طراحی وب سایت
اخبار طراحی وب سایتطراحی وب سایت
اخبار طراحی وب سایتآموزش رمز گذاری روی فلش
2-3 minutes 12/25/2015
آموزش رمز گذاری روی فلش
اگر اطلاعات مهمی روی فلش دارید که نمی خواهد جایی بدست کسی بیفتد فلش خود را رمز گذاری کنید و خیال خودتان را راحت کنید.
رمز گذاری روی فلاش بصورت خیلی آسان و سریع….
رمز دار کردن درایو فلش
برای رمز دار کردن درایو فلش خود اعمال زیر را انجام دهید
1-فلش خود را به کامپیوتر متصل کنید.
2-بر روی کلید شروع (start) کلیک کنید و BitLocker را تایپ کنید سپس بر روی BitLocker Drive Encryption کلیک کنید.
3-در مرحله بعد بر روی Turn On BitLocker کلیک کنید.
4-اگر درایو فلش شما سازگاری داشته باشد BitLocker ان را برای رمز گذاری اماده می نماید.
5- رمز را انتخاب کنید و بر روی next کلیک کنید.
6-یکی از دو گزینه را انتخاب کنید اگر بعدها رمز عبور خود را فراموش کردید می توانید با استفاده از کلید بازیافت ( recovery key) ان را باز گردانید. گزینه ی اول کلید بازیافت را در یک فایل ذخیره میکند و گزینه ی دوم یک پرینت از ان می گیرد.
7-بر روی next کلیک کنید.
8-تنظیمات انتخابی و رمز عبور خود را تایید کنید و بر روی start encrypting کلیک کنید.
9-درایو شما هم اکنون رمز دار شد.
نکته: اگر حجم درایو شما زیاد باشد ممکن است مدتی طول بکشد
بررسی رمز دار شدن فلش
حالا برای اینکه ببیند ایا واقعا رمزدار شد و میشه بهش اعتماد کرد کافیه فلش خودتون را از کامپیوتر جدا کنید و روی یک کامپیوتر دیگه که ویندوزی غیز از سون داره و باید از ویستا سرویس پک یک (SP1 ) یا ایکس پی سرویس پک سه (SP3)یا ورژنهای بالاتر داره وصل کنید چون ویندوز های قدیمی درایو رمز دار شده را یک درایو فرمت نشده می شناسند خوب حالا برید و فایلهاتونو باز کنید اگر از شما رمز عبور خواست پس میشه بهش اعتماد کرد اگر با کلیک روی فلش فایل bitlocker را مشاهده کردید یعنی bitlocker روی اون سیستم نصب نیست و نمیشه روی این سیستم تست کرد.
برداشتن رمز از روی فلش
1-فلش را به کامپیوتر وصل کنید.
2-بر روی کلید شروع (start) کلیک کنید و BitLocker را تایپ کنید سپس بر روی BitLocker Drive Encryption کلیک کنید.
3-در مرحله بعد بر روی Turn Off BitLocker کلیک کنید و بعد بر روی Decrypt Drive کلیک کنید.
خرید هارد اکسترنال مطمئن
3-4 minutes 12/26/2015
خرید هارد اکسترنال مطمئن
برای خرید یک هارد اکسترنال با کیفیت و خوب به نکات زیر توجه کنید.
1- یک برند خوب بخرید
حتما شما هم برند های خاصی مورد علاقه تان است (البته نه فقط در مورد قطعات کامپیوتر) مطمئنا خریدن برند X هزینه بیشتری دارد اما در مورد لوازم جانبی کامپیوتر، مطمئن باشید که هیچ گران و ارزانی بی حکمت و علت نیست. اگر یک هارد برند Western Digital با ظرفیت 100 گیگا بایت به قیمت 100 دلار باشد و همان هارد در یک برند دیگر 80 دلار فکر میکنید علتش چیست؟
شرکت تولید کننده شما را دوست دارد؟ شرکت تولید کننده می خواهد سود کمتری ببرد!؟ نه به این دلیل است که مطمئنا قطعات سازنده ارزان تر بوده اند و حتما کیفیت پایین تری دارند.
جنبه دیگر خرید یک برند معروف گارانتی ای است که شرکت ارائه می کند. مثلا Maxtor ، Western Digital یا Buffalo شرکت های قابل اطمینانی بوده و به خاطر هارد هایشان معروف هستند. اگر روزی مشکلی با کالای خریداری شده داشته باشید ممکن است از برند ناشناس X حتی شماره تلفن یا Email هم پیدا نکنید. بنابراین صرفه جویی در این مورد ارزش از دست دادن اطلاعاتتان را ندارد.
2- از Google کمک بگیرید
در مورد هر برند یا مدلی که تصمیم به خریدش را دارید همیشه قبل از خرید آنرا در گوگل بررسی کنید. کامنت های کاربران را در سایت ها بخوانید، به این ترتیب در مورد برند و مدل انتخابی مطمئن شوید. برای این کار وقت بگذارید مطمئن باشید که بعدا از این بررسی و وقتی که گذاشته اید پشیمان نخواهید شد.
3- اتصال به کامپیوتر
وقتی در مورد خرید یک هارد اکسترنال صحبت می کنیم باید در مورد نحوه مطابقت اتصال های آنها با کامپیوتر خودتان دقت کنید. هارد های اکسترنال دو نوع اتصال را پشتیبانی میکنند، USP و Firewire . اتصال از نوع Firewire سریع ترین نوع اتصال می باشد اما احتمالا کامپیوتر شما آنرا پشتیبانی نمیکند. عمده کامپیوتر های امروزی اتصال USB را پشتیبانی میکنند.
اما مورد بعدی نوع های مختلف USB است، باید ببینید کامپیوتر شما کدام نسخه از USB را دارا می باشد. اتصال های USB کلا سه نوع USB1.0 – USB2.0 و USB3.0 می باشند. حداقل نسخه USB برای اینکه بتوانید از هارد اکسترنالتان استفاده کنید USB2.0 می باشد.اگر کامپیوتر شما پورت USB نداشته باشد می توانید یک کارت مبدل تهیه نموده و روی Main Board کامپیوتر خود نصب نمایید.
4- سرعت
هرچه سرعت هارد اکسترنال شما بیشتر باشد، سرعت انتقال اطلاعات نیز بیشتر خواهد شد. به زبان ساده نکاتی را که باید به آنها توجه کنید برایتان عنوان می کنیم، با در نظر گرفتن این موارد کلیدی می توانید میزان سرعت یک هارد را تشخیص دهید و انتخابی مناسب داشته باشید.
* Seek Time : بهتر است 10 میلی ثانیه یا کمتر باشد. (هرچه کمتر بهتر)
* Buffer Size : حداقل 4MB (4مگابایت) هرچه بیشتر باشد بهتر است.
* RPM : تعداد دور در دقیقه، که مسلما هرچه بیشتر باشد بهتر است. برای اکثر هارد ها 5400Rpm می باشد اما 7400Rpm خیلی بهتر است.
* با در نظر گرفتن این سه نکته به راحتی می توانید انتخاب کنید. ممکن است این نکات روی جعبه هارد نوشته شده باشد، اما اگر هم نوشته نشده بود میتوانید در مورد مشخصات آن در Google جستجو کنید.
5- حجم ذخیره سازی
Size : آسان ترین قسمت خرید هارداکسترنال توجه به حجم ذخیره سازی می باشد. با توجه به نیاز کنونی خود و یک تخمین از آینده احتمالی در مورد حجم اطلاعاتتان و همچنین بودجه خود انتخاب نمایید. معمولا 50% بیشتر آنچه که در حال حاضر مورد نیاز است را در آینده دورتر احتیاج خواهید داشت.
دستورات کاربردی Run
هشدار! از اطلاعات رایانه خود بک آپ گیری کنید
هشدار! از اطلاعات رایانه خود بک آپ گیری کنید
2-2 minutes 12/29/2015
حتما از اطلاعات درون رایانه خود بکاپ بگیرید.
پاندا سکیوریتی، تولید کننده محصولات ضدویروس و امنیت اینترنت، به کاربران خانگی و سازمانی هشدار داد که در کنار استفاده از نرم‌افزارهای ضدبدافزار و ضدهک، به صورت مرتب از اطلاعات مهم رایانه ای خود نسخه “بک آپ” [پشتیبان] تهیه کنند.
این هشدار امنیتی در پی شیوع گسترده انواع جدیدی از بدافزارهای باجگیر، با نام‌هایی مثل GOZeus، Cryptolocker و یا Powerlocker صادر شده است.
به گزارش تالاب بر اساس گزارشی که اخیراً توسط آژانس امنیت ملی بریتانیا منتشر شده، بدافزار GOZeus که نسخه ارتقاء یافته‌ای از تروژان‌های باجگیر محسوب می شود، به تنهایی عامل جابجایی غیرمجاز صدها میلیون پوند در سرتاسر اینترنت خوانده شده است.
شیوع گسترده و کوبنده این بدافزار، خسارت‌های سنگین و بی‌سابقه‌ای به بار آورده و اکنون در برخی از کشورهای اروپایی مانند بریتانیا به عنوان یک تهدید علیه امنیت ملی شناخته می‌شود.
بدافزارهای باجگیر، نوع خاصی از کدهای مخرب با عملکرد پیچیده هستند که پس از نفوذ به رایانه، فایل‌ها، برنامه‌ها و اطلاعات ذخیره شده در آن را رمزگذاری و دسترسی کاربر به آنها را قطع می کنند. سپس از کاربر می‌خواهند تا در ازای دسترسی مجدد به این اطلاعات، پول پرداخت کند.
بر اساس گزارش ضدویروس پاندا، وسعت انتشار و تنوع بالای این بدافزارها به حدی است که حتی برخی از نرم‌افزارهای ضدویروس از شناسایی مؤثر و به موقع آنها ناتوان هستند.
در این شرایط حتی استفاده از ابزارهای قدرتمند پاکسازی نیز بی‌فایده است؛ زیرا با وجود شناسایی و حذف ویروس، اطلاعات رمزگذاری شده، دیگر قابل بازیابی و استفاده نیستند.
کارشناسان امنیتی توصیه میکنند که کاربران اینترنت “باید” حتماً به صورت دائم از اطلاعات مهم و ارزشمند خود، نسخه پشتیبان(بک آپ) تهیه کنند و تنها به نصب و به‌روزرسانی یک برنامه ضدویروس اکتفا نکنند.
آموزش جامع فتوشاپ و پیدا کردن عیوب عکس
آموزش جامع فتوشاپ و پیدا کردن عیوب عکس
6-7 minutes 12/29/2015
آموزش جامع فتوشاپ و پیدا کردن عیوب عکس
اینم یک آموزش جامع در مورد فتوشاپ….
مشکل شایعی که معمولا در تصاویر معیوب به چشم می‌خورد بسیار تیره یا روشن بودن تصویر است که در این حالت جزئیات تصویر از بین رفته و تصویر کنتراست فراوانی به خود می‌گیرد.
یکی از مهمترین و پرکاربردترین ابزارهایی که فتوشاپ برای ویرایش ـ رتوش و بازسازی تصاویر در اختیار ما قرار داده، ابزار هیستوگرام است. باید توجه داشت که این ابزار مختص فتوشاپ نبوده و در سایر نرم‌افزارهای گرافیک و ویرایش تصویر مانند LightRoom، Camera RAW و… نیز وجود دارد.
امروزه در بیشتر دوربین‌های دیجیتال نیز این بخش گنجانده شده و امکان تنظیم نور تصویر بلافاصله پس از ثبت تصویر یا حتی قبل از ثبت تصویر نیز فراهم آمده است. بنابراین می‌توان گفت تنظیم تصاویر بدون وجود هیستوگرام برای تشخیص عیب تصویر بسیار مشکل است.
به عبارت ساده، هیستوگرام نموداری است که محتوای نوری تصویر را برای ما نمایش می‌دهد. منظور از محتوای نوری مقادیر روشنایی و تاریکی تصویر است. هیستوگرام به ما مقدار پیکسل‌های تیره، روشن و خاکستری تصویر را نشان می‌دهد.
توجه کنید که هیستوگرام فقط مختص تصاویر سیاه و سفید نبوده، بلکه در تصاویر رنگی نیز می‌توانیم مقادیر روشنایی کانال‌های مختلف رنگی تصویر را مشاهده و در صورت نیاز، تنظیم کنیم. اما اصلا چرا نیاز داریم تا تنالیته روشنایی تصویر و تراکم پیکسل‌های تیره و روشن تصویر را بدانیم؟ آیا تاکنون تصاویر بی‌روح و یکنواختی را مشاهده کرده‌اید که تضاد کمی بین بخش‌های تیره و روشن آن وجود داشته باشد؟ این در حالی است که آن تصویر، تصویر بسیار جذابی است اما به علت کنتراست پایین، جذابیت خود را از دست داده است.
اینجاست که نیاز به هیستوگرام و فهمیدن اینکه چه بخشی از تصویر معیوب بوده و به تنظیم نیاز دارد، مهم است. این ابزار بسادگی به ما نشان می‌دهد آیا تراکم روشنایی‌های تصویر کم بوده یا تیرگی‌های تصویر نیازمند تنظیم است. هر دوی این عیب‌ها باعث ایجاد تصویر بی‌روح می‌شود. با تشخیص این عیوب در سریعترین حالت ممکن ابزار مناسب را انتخاب و تصویر را ترمیم می‌کنیم.
مشکل دیگری که معمولا در تصاویر معیوب به چشم می‌خورد بسیار تیره یا روشن بودن تصویر است که در این حالت جزئیات تصویر از بین رفته و تصویر کنتراست فراوانی به خود می‌گیرد.
مشاهده هیستوگرام در فتوشاپ
بیشتر بخش‌های هیستوگرام در ابزار Level فتوشاپ نیز گنجانده شده است، اما با این همه در فتوشاپ از نسخه CS یک پالت مجزا برای هیستوگرام تعریف شده که همراه با مشاهده تصاویر و استفاده از سایر ابزارها هیستوگرام نیز قابل مشاهده است.
در نسخه‌های پیشین هیستوگرام به صورت یک فرمان فراخوانی شده و هنگام مشاهده آن سایر ابزارها قابل استفاده نمی‌شدند. در نسخه‌های جدید فتوشاپ شکل هیستوگرام به فرمان Curve نیز اضافه شده و قابل مشاهده است، اما ساده‌ترین روش دسترسی به هیستوگرام و تنظیم تصویر با توجه به مقادیر آن، فرمان Level است که با فشار همزمان دکمه‌های Ctrl+I یا از مسیر Image/Adjustment/Level اجرا می‌شود.
زیر نمودار هیستوگرام در قسمت Output Level شیب رنگی از رنگ‌های سیاه مطلق تا سفید مطلق قرار گرفته که فهمیدن رنگ هر سطح خاکستری با توجه به آن راحت‌تر می‌شود.
نمودار هیستوگرام در تصاویر عادی معمولا به صورت یک تپه سیاهرنگ دیده می‌شود که از منتهی‌الیه سمت چپ تصویر سیاه مطلق شروع شده و در منتهی‌الیه سمت راست تصویر سفیدی مطلق به انتها می‌رسد.
همان‌گونه که می‌دانید بازه روشنایی تصاویر بین 256 سطح مختلف از 0 تا 255 گسترده شده و با کم‌شدن و کوچک‌شدن این تعداد سطوح تصاویر به صورت معیوب دیده خواهد شد. در یک تصویر ایده‌آل باید شروع هیستوگرام تصویر از منتهی‌الیه سمت چپ انجام گرفته و تا منتهی‌الیه سمت راست ادامه یابد و هیچ فاصله خالی ما بین انتهای هیستوگرام و انتهای پنجره (سیاهی و سفیدی مطلق) وجود نداشته باشد. شکل تپه‌ای هیستوگرام نمایانگر وجود تعداد کمی سیاهی ـ سفیدی مطلق و تعداد زیادی سطح خاکستری در تصویر است.
در هیستوگرام نمونه زیر مشاهده می‌شود که نمودار در سمت چپ جمع شده و مقادیر آن نیز در منتهی‌الیه سمت چپ بسیار است.
این شکل بیان‌کننده تراکم پیکسل‌های تیره تصویر و از دست رفتن بخشی از جزئیات تصویر است. در نقطه مقابل هیستوگرام بالا هیستوگرام زیر بیانگر تصویری است که تراکم پیکسل‌های روشن آن بیشتر بوده و جزئیات تصویر به علت زیاد بودن پیکسل‌های روشن از بین رفته است.
بدون وجود هیستوگرام امکان تشخیص دقیق مقدار پیکسل‌های از دست داده شده میسر نبوده و به صورت سعی و خطی باید برای ترمیم آن اقدام کرد. بعد از مشاهده هیستوگرام به کمک ابزارهای مناسبی چون Level،Curve،Brightness & Contrast و… نسبت به ترمیم تصویر خود اقدام کنیم.
معمولا ترمیم تصاویر در چند حالت زیر خلاصه می‌شود:
1ـ تصاویر با هیستوگرام تپه‌ای جمع شده در سمت راست
2ـ تصاویر با هیستوگرام تپه‌ای جمع شده در سمت چپ
3ـ تصاویر با هیستوگرام تپه‌ای جمع شده در وسط بدون رسیدن به کناره‌ها
4ـ تصاویر با هیستوگرام دره‌ای
روشهای تشخیص حالت‌های فوق بدون دیدن هیستوگرام آنها به این شکل است:
1ـ نتیجه این حالت تصویر با روشنایی زیاد است و نقاطی با رنگ سیاه خالص در داخل آن بچشم نمی‌آید
2ـ نتیجه این حالت تصویر با تیرگی فراوان و بدون نقاطی با سفیدی خالص
3ـ نتیجه این حالت تصویری با کنتراست پایین و بی‌روح است
4ـ این نوع تصاویر دارای کنتراست بسیار بالا بدون وجود میان‌مایه‌ها در وسط است.
برای ترمیم حالت‌های یک تا سه راحت‌ترین راه استفاده از ابزار Level است که به کمک مثلث‌های کوچک موجود در سمت چپ و سمت راست هیستوگرام انجام می‌شود و کافی است آنها را به ابتدای شروع یا انتهای اتمام هیستوگرام منتقل کنیم تا تصویر تنظیم شود.
اما تصاویر نوع چهارم اندکی حالت پیچیده داشته و به کمک فرمان Level معمولا نتیجه زیاد مطلوبی حاصل نمی‌شود. برای تصحیح این نوع تصاویر بهترین روش استفاده از فرمان Shadow & Highlight است که به صورت خودکار این‌گونه تصاویر را ترمیم کرده و البته می‌توانیم با جابه‌جایی اسلایدرهای آن، تصویر را در صورت نیاز به بهترین حالت ممکن برسانیم.
باید دقت کرد موارد گفته شده به عنوان عیوب تصاویر معمولی به شمار می‌رود و تصاویری که در شرایط خاص مانند محیط برفی یا شب یا سایر موارد خاص گرفته می‌شود، به هیچ عنوان تابع شرایط فوق نبوده و بسته به نظر و تجربه فرد ترمیم با روشهای دیگر انجام خواهد گرفت.
در نسخه CS6 فتوشاپ در صورتی که پانل هیستوگرام را از قسمت Window انتخاب کنیم تا فعال شود، با کلیک روی مثلث موجود در منتهی الیه سمت راست و بالای آن منویی شامل چند قسمت باز می‌شود:
1ـ Compact View حالت جمع شده هیستوگرام
2ـ Expanded View حالت کامل هیستوگرام
3ـ All Cannels View حالت کامل با امکان تفکیک هیستوگرام هر کانال رنگی
با کلیک و درگ روی هیستو گرام در حالت کامل می‌توانیم به اطلاعاتی چون شماره سطح خاکستری بخش مورد نظرLevel، تعداد پیکسل‌های آن سطح Count و درصد پیکسل‌های آن سطح نسبت به کل تصویر Percentile دست پیدا کرده و خواهیم توانست با توجه به آن ابزار مناسب برای ترمیم تصویر را انتخاب کنیم.
تاریخچه پسورد کامپیوتر را بخوانید
تاریخچه پسورد کامپیوتر را بخوانید
4-5 minutes 1/9/2016
جالب است بدانید که پدر پسوردهای کامپیوتر، در زمانه اینترنت، شخصا از شیوه درست و حسابی برای محافظت از پسوردهای خود استفاده نمیکند.
هر چیزی برای خودش تاریخچه‌ای دارد. جالب است بدانید که کامپیوترها از همان اول، پسوردی نداشتند.
به گزارش تالاب در اوایل دهه ۱۹۶۰ میلادی فرناندو کورباتو استاد علوم کامپیوتر دانشگاه MIT بود، آن زمان او و همکارانش فقط یک کامپیوتر مین‌فریم داشتند. هر کسی برای خودش فایل‌هایی روی این کامپیوتر ذخیره کرده بود و همه هم می‌توانستند به فایل‌های هم سرک بکشند. اما این موضوع کم کم ناخوشایند شده بود.
به همین خاطر کورباتو، اولین سیستم ورود با یوزر و پسورد را در آن زمان پایه نهاد.جالب است که در آن زمان، آلن شِر -یکی از همکاران او- ادعا کرد پسورد تعدادی از همکارانش را پیدا کرده است. البته او نیت بدی نداشت و فقط به خاطر اینکه محدودیت ۴ ساعته برای کار با کامپیوتر برای هر فرد وجود داشت، با این پسوردها گاهی شیطنت می‌کرد و بیشتر با کامپیوتر کار می‌کرد.
و باز هم جالب است بدانید که پدر پسوردهای کامپیوتر، در زمانه اینترنت، شخصا از شیوه درست و حسابی برای محافظت از پسوردهای خود استفاده نمیکند، او حالا ۸۷ ساله است و همه پسوردهای خود را که حدود ۱۵۰ عدد می‌شوند، روی سه ورق کاغذ به صورت تایپ‌شده نگهداری میکند!
از دید کورباتو این سیستم یوزر و پسورد کنونی در عصر کنونی اصلا جوابگو نیست.
(برنامه‌نویسان با اقای کورباتو شاید به خاطر قانون کورباتو آشنا باشند، تعداد خطهای برنامه‌ای که یک برنامه‌نویس در یک بازه زمانی می‌نویسد، ثابت و مستقل از زبان برنامه‌نویسی است!)
اما در قسمت دوم این نوشته در مورد خود پسوردها و کارایی آنها صحبت می‌کنیم:
دو سال پیش یکی از خبرنگاران سایت Wired به نام مت هونان به دردسر جدی افتاد. هکری اپل آی.دی و اکانت گوگل و توییتر و آمازون او را هک کرد. در عرض یک ساعت، همه زندگی دیجیتال او متلاشی شد. هکر علاوه بر این اکانت توییتر و نیز حافظه آیفون و آیپد و مک‌بوک او را به صورت کامل پاک کرد!
دو ماه پیش هم یکی از کاربران شبکه اجتماعی ردیت متوجه شد که هکری با نفوذ به اکانت پلی‌استیشن او، آنقدر هزینه برای او بالا آورده است که او عملا در آن ماه پولی برای پرداخت اجاره خانه ندارد.
ماه پیش هم که جنجال بزرگ باگ خونریزی قلبی یا Hearbleed رخ داد و معلوم شد یک نفوذپذیری ناجور در استاندارد رمزنگاری محبوب OpenSSL وجود دارد، طوری که هکرها می‌توانستند با نفوذ به اطلاعات شخصی کاربران دست پیدا کنند.
همه اینها این سؤال را برمی‌انگیزد که آیا پسوردها، چیزهای کارایی هستند؟
مشکل فراموش کردن پسوردها چیز شایعی است و حتی کارکنان شرکت و نهادهای امنیتی هم احتیاط لازم را نمی‌کنند و از بیم فراموش کردن پسوردهایشان خیلی وقت‌ها آنها را خیلی ساده روی یک تکه کاغذ می‌نویسند.
مسئله بعدی این است که علیرغم رمزنگاری‌‌ای که حین ارسال یوزر و پسوردها بین سرورها وجود دارد، همواره احتمال وجود داد که آدم زرنگی مثل مورد خونریزی قلبی بیاید و یک نفوذپذیری پیدا کند.
پس ناامن بود و فراموش کردن پسوردها، چیزهایی هستند که ذاتا با پسوردها هستند.
حتی اثر انگشت هم نمی‌تواند مشکل را حل کند. اپل و سامسونگ گوشی‌های پرچم‌دار خود را مجهز به سیستم تشخیص اثر انگشت کرده‌اند. اما مشکل این است که هر اثر انگشتی که شما در طول روز روی اشیای دور و بر خود می‌گذارید، از نظر تئوریک می‌تواند یک مشکل امنیتی محسوب شود!
سال پیش، تنها دو روز بعد از رونمایی از آیفون ۵S هکرهای آلمانی نشان دادند که چطور می‌شود حسگر اثر انگشتی آیفون را دور زد. پژوهشگران آلمانی دیگری هم نشان دادند که یا استفاده از قالب اثر انگشت یک شخص می‌شود به آسانی اسکنر اثر انگشت گلکسی اس ۵ را فریب داد.
پس نه پسورد و نه اثر انگشت هیچ کدام سیستم امنیتی و ورود امن و کارایی نیستند.
اما شاید امن‌ترین شیوه وروردی که ما فعلا داریم، سیستم ورود چند مرحله‌ای است. در مورد گوگل حتما می‌دانید که میتوانید از این شیوه استفاده کنید.
در این شیوه، نخست باید پسورد اولیه خود را وارد کنید، اگر پسورد اول صحیح باشد، پسورد دومی که در جا ساخته می‌شود به گوشی شما فرستاده می‌شود و بعد شما با وارد کردن این پسورد میتوانید وارد اکانت خود شوید.
از نظر تئوری یک هکر برای ورود به یک حساب فرضی، هم نیاز به پسورد اولیه دارد و هم گوشی فردی صاحب اکانت و احتمال رخ دادن هر دوی اینها خیلی کم است! (مگر اینکه تصور کنید فردی ربوده شود و با زور پسورد اولیه گرفته شود و بعد گوشی‌اش هم دست ربایندگان باشد!!)
اما شیوه پیشرفته‌تر ترکیب شیوه‌های ورود بالاست. در آینده هم امیدواریم که فناوری تشخیص چهره یا فناوری‌هایی که از شاخص‌های زیستی دیگر استفاده میکنند، آنقدر ارتقا پیدا کنند که مشکل به شیوه بهتری حل شود.